Yaman mo!

Kasabawan... Kaisipan... Kamalayan... KALAYAAN!!!














So, how do we define the words "rich" and "luxurious" today?
-evil?
-corrupt?
-selfish?
-asshole?
-uncharitable?
-greedy?
-etc.






Ano pa ba?


Yes, minsan tama sila, minsan naman ay hindi. Ang problema sa mga tao ngayon, stereotype na kapag sinabing mayaman ang isang taong iyon, matik na madamot, sakim at hayok sa pera, nagpapakasasa sa kayamanan habang may ibang taong nagugutom, napakasarap ng buhay, walang pinoproblema. Ang problema kasi sa karamihan ngayon, ganito ang pag-iisip tungkol sa mga mayayaman. Hindi ko nagsasalita para sa mga mayayaman na talagang PERA LAMANG ANG LAMAN NG TIYAN, kundi dun sa ibang mayayaman.




Ayoko lang ang pag-iisip na kapag mayaman na agad ay masamang tao. Anong punto ko? Pinaghirapan ng taong iyon para makatapak sa antas na ganun sa kanyang buhay. Nagpakahirap siyang mag-aral at mag-aral at mag-aral at mag-aral upang yumaman ng ganun. Kung hindi man, pasalamat nalang siya sa mga ninuno niya na gumapang sa putik para lamang mapayaman ang henerasyon niya. Bakit ba kapag mayaman na ang tao, kailangan na niya agad isipin ang hirap na dinadanas ng iba? Ibig kong sabihin, bakit natin pinupuna ang yaman na nalikom ng "Sex and the City 2" na umabot na sa dalawang daang milyon pataas kung ang mga tao naman nito ay pinaghirapan ito? Kung hindi niyo nga alam, si Jessica Parker, isang aktres mula sa nasabing palabas ay nagkaroon ng kawang-gawa para sa mga nangangailangan!!! Hindi naman lahat ng mga mayayaman ay sakim sa pera!


Marami na din akong nakilalang mga mayayaman. At sa buhay nila, alam ko at nasaksihan ko na din ang kanilang pagkakakawang-gawa. Sa mga nakilala ko, hindi nila ipinagdadamot kung ano nga ba talaga ang meron sila, which is ang kanilang relihiyon, espiritual na pamumuhay, at ang kanilang mga biyayang natatanggap nila mula sa taas. Huwag sana nating ipagtabi ang litrato ng isang maralitang tao sa isang mayamang tao. Sa ating lipunan ngayon, masyado na tayong nabulag sa tunay na ibig sabihin ng salitang "pagkapantay-pantay" or "equality". Isipin din natin na "Poverty is a choice". Kung ikaw ay nabuhay ng mahirap at namatay ng mahirap, ibig sabihin ay hindi ka nagsipag pa ng mas maigi.


Ang teorya ko naman dito ay ito:
Maaaring ito naman ay nagsimula dahil sa paghuhulma ng mga palabas mula sa mga nakalipas na taon hanggang ngayon (Stage Play at Film), kung saan laging mayaman ang karakter ng mga kontrabida. Kung may napanood na kayong pelikula o pagtatanghal na ang mayaman ang bida at ang mahirap ang kontrabida, magbigay nga kayo.


At dahil sa mga paraan na ito ng paggawa ng mga istorya ng mga tao, labis na hinulma ito ang kaisipan ng lipunan natin ngayon. Mayaman = masama, mahirap = mabuti.


____________________________________


Naniniwala pa din naman ako sa kasabihan ng bibliya na, "For the love of money is the root of all sorts of evil." 1 Timothy 6:10. Well, yung mga kakilala ko naman, hindi ko naman makita sa kanila. Still, hindi ko pa din naman sila hinuhusgahan as mga masasamang tao. They really do charity works, I swear.




Nasa tao nalang siguro iyon kung ibabahagi niya ang yaman niya sa iba. Marami din akong kilala na walang-wala din sa buhay, pero nagagawa pang ibigay ang pinakakatangi-tangi nila yaman, at iyon ay ang "pagmamahal sa kapwa". Kailangan ding maintindihan ng karamihan sa atin na hindi lamang pera ang pwede nating ibigay sa taong nangangailangan (thanks to Chiara Lubich for this lesson), pwede din natin ibigay ang ating sarili, buhay, ang ating kaalamang pilosopikal at espiritwal sa ibang tao. At silang mga nagbibigay ng mga iyon ay ang mga taong pinakamayamng tao sa mundo.




Let's stop stereotypes!!! LIKE NOW NA!!!